Η Αυτόνομη Παρέμβαση Εργαζομένων Πρακτορείων Τύπου Αθηνών για τις εκλογές που διεξάγονται από 21-23 Μαΐου, στην Ένωση Εργαζομένων Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών, για το νέο Δ.Σ. αλλά και για την ανάδειξη αντιπροσώπων στα δευτεροβάθμια όργανα.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι… Όλο το προηγούμενο διάστημα ζήσαμε την πιο βίαιη καταστρατήγηση εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων στη χώρα μας.
Το εργατικό κίνημα, σε πολλές των περιπτώσεων, παρακολούθησε αμήχανο και αντιδρώντας σπασμωδικά στις επιθέσεις, ανίκανο να αμυνθεί αποτελεσματικά, πληρώνοντας την κρίση που υπήρχε στο εσωτερικό του πολύ πριν από την «εποχή των μνημονίων.
Υπήρξαν, όμως, δυνάμεις που κυρίως μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία άλλα και τα εργατικά κέντρα και τις ομοσπονδίες κινητοποιήθηκαν, με συνέπεια στον αγώνα για την ανατροπή όλων των βάρβαρων πολιτικών που επέβαλε το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. και τελικά των κυβερνήσεων που τις εφάρμοζε.
Σήμερα, μετά τις εκλογές του Γενάρη, μπήκαμε σε μια νέα περίοδο που οι δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης καθώς και οι πρώτες νομοθετικές πρωτοβουλίες είναι στη σωστή κατεύθυνση, αφού ικανοποιούν τα αιτήματα των εργαζομένων.
Το εργατικό κίνημα σήμερα και για την επόμενη περίοδο, πάρα το ότι οι κυβερνητικές εξαγγελίες γεννούν ελπίδα, θα πρέπει να εντατικοποιήσει τον αγώνα απέναντι στις καταστροφικές πολιτικές του παρελθόντος και να απαιτήσει γρήγορα να παρθούν όλα εκείνα τα αναγκαία νομοθετικά μέτρα, που εξασφαλίζουν την άμεση υλοποίηση των δεσμεύσεων, χωρίς καθυστερήσεις ή υπαναχωρήσεις.
Ο δρόμος θα είναι μακρύς, ο αγώνας μόνο εύκολος δε θα είναι. Κάποιες δυνάμεις απαιτούν εδώ και τώρα άμεση επιστροφή στην προ μνημονίου κατάσταση στοχεύοντας στην κυβερνητική αποτυχία και θέλοντας να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες και ευθύνες του παρελθόντος. Όμως, αυτά δεν γίνονται ως διά μαγείας.
Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να επαναπαυθεί στη λογική της ανάθεσης και της αναμονής αλλά πιέζοντας συνεχώς, απαντώντας στην αντίστοιχη πίεση των δανειστών και του κεφαλαίου, να επιβάλλει βαθιές αλλαγές και ριζικές ανατροπές προς όφελος της εργατικής τάξης και της κοινωνίας.
Τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτώνται.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι…
Τα τελευταία χρόνια, οι εργαζόμενοι στο χώρο του Τύπου δεχτήκαν λυσσαλέα επίθεση: μειώσεις μισθών, εντατικοποίηση στην εργασία, απολύσεις, ανεργία, απληρωσια, είναι στην ημερήσια διάταξη.Το τελευταίο διάστημα οι εκβιασμοί των εργοδοτών εντείνονται.
Όπως είναι λογικό, ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στα πρακτορεία διανομής Τύπου. Βιώσαμε όλοι μας τις πιέσεις, της εθελουσίας εξόδου, τις μειώσεις μισθών, απειλές απολύσεων, πάγιες τακτικές για την αύξηση των κερδών τους η συμπίεση του κόστους εργασίας.
Το τελευταίο διάστημα, έχουμε στο πλαίσιο αυτό, τη σύμπραξη τμημάτων των δυο πρακτορείων στον χώρο της ΙΡΙΔΑΣ. Ένα σχέδιο που μαζί με τις φήμες για νέο πρακτορείο δείχνουν ότι προετοιμάζουν τα επόμενα βήματα τους.
Οι εργοδότες προετοιμάζονται, συνάδελφοι, εμείς;
Θα μείνουμε παθητικοί , παρατηρητές των κινήσεων τους, θα αρκεστούμε στην πεφωτισμένη ρητορεία του παρελθόντος ;
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Μπορούμε και πρέπει να παλέψουμε για την δουλειά μας και την αξιοπρέπεια μας μαζικοποιώντας και αλλάζοντας την λογική του συνδικάτου με την ενεργή συμμετοχή μας. Με κεντρικούς στόχους:
- Την υπογραφή συλλογικής σύμβασης που θα αποτυπώσει τους μισθούς, ωράρια, επιδόματα, αλλά πρωτίστως θα αποκαταστήσει τους όρους της εργασίας μας.
- Το φραγμό στην εκμετάλλευση των εργολαβιών.
- Ίση αμοιβή για ίση εργασία, εδώ και τώρα και παντού.
- Κανένας μας να μη βιώσει την ανεργία.
Προαπαιτούμενο για την επίτευξη των στόχων μας, η παρέμβαση μας, ο συντονισμός μας με όλους τους εργαζόμενους του Τύπου και τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις. Η λογική της συντεχνιακής αντιμετώπισης των ζητημάτων είναι μια από τις αιτίες της απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος, οδηγεί στην απομόνωση και δεν παράγει θετικό αποτέλεσμα ποτέ.
Ας επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας και ας ετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε το «τσουνάμι», χωρίς να θεωρούμε ότι είναι απόνερα της προηγούμενης πλημμύρας.
Είναι χρέος μας να το πολεμήσουμε.
Είναι στο χέρι μας να νικήσουμε.
