«Το πάρτι με τις εργολαβικές εταιρείες καθαριότητας, που έχουν επιβάλει ένα άθλιο καθεστώς ασυδοσίας και στυγνής εκμετάλλευσης σε βάρος των εργαζομένων στα συνεργεία τους, πρέπει να τελειώσει. Η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς, έχει γίνει ανεξέλεγκτη», σχολιάζει η ευρωβουλετής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των απλήρωτων καθαριστριών του Νοσοκομείου «Αττικόν», του Νοσοκομείου Αγίων Αναργύρων και Δρομοκαΐτειου, που διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους για πληρωμή των δεδουλευμένων τους, μισθών, δώρων, υπερωριών κ.λπ. «Τις νιώθω συναδέλφους μου και ας είμαι ευρωβουλευτής», τονίζει και προσθέτει πως της δίνει χαρά που οι καθαρίστριες στο «Αττικόν», με τη συμπαράσταση των σωματείων, πέτυχαν μια πρώτη νίκη.
Όπως υπογραμμίζει, παράνομες συμβάσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, καταστρατήγηση ωραρίου, απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, τρομοκρατία, απολύσεις, μαύρη λίστα για όσους τολμούν να διαμαρτυρηθούν, μαφιόζικες τακτικές εκφοβισμού κυριαρχούν στο χώρο των εργολαβιών καθαρισμού (σ.σ.: η ίδια άλλωστε έχει πέσει θύμα μαφιόζικης τακτικής). «Και όλα αυτά μάλιστα να συμβαίνουν σε δημόσιες υπηρεσίες. Είναι αδιανόητο οι εργολάβοι να παρανομούν και το Δημόσιο να τους επιβραβεύει, με νέες συμβάσεις», συμπληρώνει. Η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κάνει έκκληση στην κυβέρνηση, στον αρμόδιο υπουργό Εργασίας Πάνο Σκουρλέτη, στο ΣΕΠΕ και σε κάθε αρμόδια ελεγκτική υπηρεσία να «παρέμβουν αποφασιστικά και να σταματήσουν το απαράδεκτο αυτό καθεστώς δουλείας. Επιτέλους, πρέπει να εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία».
Στρεφόμενη προς τις διορισμένες διοικήσεις των νοσοκομείων και όλων των δημόσιων Οργανισμών που χρησιμοποιούν εργολαβικά συνεργεία, τους ζητεί να απαιτήσουν άμεσα την πληρωμή των δεδουλευμένων των απλήρωτων εργαζομένων, σαν προϋπόθεση για την πληρωμή των εργολάβων, αλλιώς να τους κηρύξουν έκπτωτους, διασφαλίζοντας όμως τις θέσεις εργασίας. Ζητεί, δηλαδή, να εφαρμοστεί ο νόμος 3866/10 και να αποκλειστούν από τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς του Δημοσίου οι εταιρείες που παραβιάζουν συστηματικά την εργατική νομοθεσία.
«Αν οι εργολάβοι φτιάχνουν “μαύρες λίστες” για τους εργαζόμενους που ζητούν το δίκιο τους και την εφαρμογή του νόμου, αυτοί που παρανομούν σε τι χρώματος λίστες πρέπει να μπουν;», αναρωτιέται και συμπληρώνει: «Σε τελική ανάλυση το Δημόσιο πρέπει να επανεξετάσει συνολικά τη σχέση του με τις εργολαβικές εταιρείες που κοστίζουν πολύ πιο ακριβά σε σχέση με τις σταθερές, δίκαια αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Το απόστημα της εργολαβίας πρέπει να σπάσει, χωρίς όμως να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι».
