«Λουκέτο» στη λειτουργία των συνδικάτων και στον πλέον προοδευτικό νόμο που ψηφίστηκε από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1982 (Ν.1264) ετοιμάζεται να βάλει η κυβέρνηση αποδεχόμενη τις προτάσεις της τρόικας που απαιτεί τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και κυρίως τη φαλκίδευση, αν όχι την πλήρη κατάργηση, του δικαιώματος της απεργίας.
Κυβέρνηση και δανειστές συμφώνησαν προχθές οι νέες ανατροπές στα εργασιακά, αλλά και στο ασφαλιστικό να δρομολογηθούν από τον Σεπτέμβριο, ενώ διαμόρφωσαν από κοινού το περίγραμμα τόσο όσον αφορά στην «απενεργοποίηση» των συνδικάτων όσο και κυρίως στον περιορισμό άσκησης του δικαιώματος της απεργίας, με ταυτόχρονη επαναφορά του εργοδοτικού «lockout» με το επιχείρημα ότι ισχύει σε μια σειρά ευρωπαϊκών χωρών.
«Ταφόπλακα» από το Βρούτση
Στη συνάντηση, ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης υποστήριξε ότι ο νόμος 1264/1982 «παρουσιάζει σημεία κόπωσης, ειδικά στο κομμάτι του συνδικαλισμού» προσθέτοντας πως για να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις «θα πρέπει να προηγηθεί συμφωνία μεταξύ των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση», δίνοντας έτσι και σήμα συμμόρφωσης στο ΠΑΣΟΚ το οποίο εσχάτως δείχνει να προβάλλει αντιρρήσεις.
Έκθεση της Κομισιόν για το «lockout»
Επίσης, στη συνάντηση παρουσιάστηκε έκθεση της Κομισιόν, με την οποία ζητείται από την ελληνική κυβέρνηση «να διασφαλίσει το δικαίωμα στην εργασία, στην προώθηση εποικοδομητικών σχέσεων μεταξύ των εταίρων και αποφυγής οποιασδήποτε αναίτιας διαταραχής στη λειτουργία των επιχειρήσεων και να εξασφαλιστεί ότι το πλαίσιο λειτουργίας των συνδικάτων είναι ώριμο και συνδέεται με τις διεθνείς πρακτικές». Αυτή η επισήμανση εντάσσεται και σε όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση και ο υπουργός Εργασίας σχετικά με το «λοκ άουτ», δηλαδή το δικαίωμα της ανταπεργίας των εργοδοτών.
Τον Σεπτέμβριο θα συζητηθούν λεπτομερώς οι αλλαγές κυρίως στο δικαίωμα άσκησης της απεργίας προκειμένου «να βρεθεί τρόπος ώστε να μην εμποδίζεται η κήρυξη απεργίας, αλλά να μην μπορεί να γίνει με τις διαδικασίες που ισχύουν σήμερα».
Οι αλλαγές που δρομολογούνται αφορούν σε:
1. Αλλαγή στον τρόπο λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις: Με τη διάταξη που προωθείται μια απεργία για να είναι νόμιμη πρέπει να έχει υπερψηφιστεί από το 50+1% των μελών του συνδικάτου.
2. Επαναφορά της ανταπεργίας (lockout): Πρόκειται για επαναφορά διάταξης του 1976, η οποία έδινε τη δυνατότητα σε εργοδότη να κλείνει την επιχείρησή του σε περίπτωση απεργίας διαρκείας των εργαζομένων, μέτρο που ισχύει σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
3. Επανεξέταση του τρόπου χρηματοδότησης των συνδικάτων: Μέχρι σήμερα η χρηματοδότηση γίνεται από το κράτος μέσω κονδυλίου που παρακρατεί ο εργοδότης ως ποσοστό από τις εισφορές που πρέπει να καταβάλει στους εργαζομένους. Στην Ευρώπη, η χρηματοδότηση καλύπτεται από τις συνδρομές των μελών των συνδικάτων.
4. Αλλαγή στο καθεστώς συνδικαλιστικών αδειών: Το καθεστώς θα αυστηροποιηθεί σε ό,τι αφορά το ποιοι θα τις δικαιούνται και πώς θα χορηγούνται.
Πώς απαντούν τα συνδικάτα
Τα συνδικάτα θεωρούν ότι η επιχειρούμενη κατάργηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απεργίας ολοκληρώνει τον αντεργατικό κύκλο μέτρων των μνημονιακών κυβερνήσεων που ξεκίνησε με την κατάργηση του συνταγματικού δικαιώματος των εργαζομένων για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τη διά νόμου κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης και τη νομοθέτηση του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση.
Όπως, άλλωστε, έχει πει το ΜΕΤΑ:
α) Εκτός από τη συνηθισμένη τακτική της συλλήβδην κήρυξης των απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών και την παγιωμένη πλέον επιστράτευση των απεργών, η απειλή της ανταπεργίας και η δυσκολία στη διαδικασία της κήρυξης μιας απεργίας θα ακυρώσουν στην πράξη το εν λόγω δικαίωμα.
β) Η αναθεώρηση του πλαισίου των συνδικαλιστικών αδειών πέρα από τις προβλέψεις του 1264/82 σκοπό έχει να δυσκολέψει σε απαγορευτικό βαθμό το έργο της παρέμβασης στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, όπου βασιλεύουν η εργοδοτική αυθαιρεσία και η εργασιακή και ασφαλιστική παρανομία, με συνέπεια ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι να μην έρχονται καθόλου σε επαφή με τα συνδικάτα του κλάδου τους.
γ) Η διακοπή της κρατικής εγγύησης, και όχι όπως ψευδώς ισχυρίζονται κρατικής χρηματοδότησης, για την είσπραξη των εργατικών συνδρομών για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις θα σημάνει τον οικονομικό στραγγαλισμό τους και θα θέσει μεσοπρόθεσμα σε κίνδυνο την ίδια τη λειτουργική επιβίωσή τους.
Πηγή: Αυγή
