Του Λευτέρη Τσομπάνογλου
Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε σαν εργατική γιορτή την 20η Ιουλίου 1889 στο ιδρυτικό συνέδριο της Δεύτερης Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγο, που την 1η Μαΐου του 1886 ξεκίνησαν απεργιακές κινητοποιήσεις διεκδικώντας το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Την περίοδο εκείνη το κανονιστικό πλαίσιο εργασίας στις ΗΠΑ ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και οι εργοδότες μπορούσαν να απασχολούν το προσωπικό τους κατά το δοκούν ακόμα και τις Κυριακές (αλήθεια σας θυμίζει κάτι;) Οι κινητοποιήσεις κατέληξαν σε αιματοχυσία με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας.
Ως σήμερα αρκετές φορές έχει γίνει απόπειρα για αλλοίωση του χαρακτήρα της πρωτομαγιάς. Πρώτη προσπάθεια μείωσης της σημασίας της, ήταν η ανακήρυξη της απεργίας σε αργία. Η χούντα επιχείρησε να την καθιερώσει ως ημέρα – γιορτή της άνοιξης και των λουλουδιών και οι εργοστασιάρχες στην προσπάθεια να αλλοιώσουν την σημασία της έστελναν το προσωπικό εκδρομές, να «πιάσουν» τον Μάη, και πέρσι στην χώρα μας εμφανίστηκε ως κινητή εορτή.
Η προσπάθεια που γίνεται είναι για να μην αναδειχτεί το πραγματικό της νόημα και περιεχόμενο, να ξεχαστεί πότε και γιατί καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα της εργατικής τάξης.
Χρέος δικό μας είναι να μην αφήσουμε να ξεθωριάσουν οι μνήμες, η πρωτομαγιά έγινε μέρα σύμβολο γιατί ποτίστηκε με το αίμα χιλιάδων εργατών από το Σικάγο του 1886 μέχρι την Καισαριανή του 1944. Είναι μέρα τιμής για τους νεκρούς του εργατικού κινήματος και σαν τέτοια θα πρέπει να συνεχίσει να καταγράφεται στη συνείδηση της κοινωνίας και πρώτιστα της νεολαίας.
Η φετινή επέτειος της αιματοβαμμένης εξέγερσης των εργατών του Σικάγο, βρίσκει τους εργαζόμενους στη χώρα μας, αντιμέτωπους με την πιο σκληρή επίθεση από την πλευρά της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, και της τρόικας.
Τα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα συνεχίζονται, καταργούνται κεκτημένα, ξεθεμελιώνονται μια σειρά εργασιακών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν μέσα από αγώνες δεκαετιών, το οκτάωρο και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταργούνται, η βιομηχανία υπογραφής ατομικών συμβάσεων ενοικιαζόμενων εργαζομένων και το καθεστώς ελαστικής μορφής εργασίας ανθούν, η υγεία και η παιδεία, το λεγόμενο κοινωνικό κράτος διαλύονται, αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις δεν υπάρχουν πια, η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται στο όνομα της ανάπτυξης μέσω των επενδύσεων, η μισθωτή εργασία φορολογείται ακραία, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα περιστέλλονται, ο κοινωνικός ιστός αποδομείται με χειρουργικού στυλ επεμβάσεις.
Η φετινή εργατική πρωτομαγιά από ημέρα μνήμης των αγώνων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης, καλείται να γίνει αφετηρία δυναμικής επανεκκίνησης του εργατικού κινήματος.
Μαζί με όλα τα θύματα των μνημονιακών πολιτικών θα πρέπει να βγει στο προσκήνιο δυναμώνοντας την εργατοϋπαλληλική αλληλεγγύη και συντονίζοντας τους εργατικούς αγώνες, στην κατεύθυνση της ανατροπής των αντεργατικών μέτρων και των αντιλαϊκών πολιτικών και της συγκυβέρνησης που τα εφαρμόζει.
Να γίνει η αρχή για να σηκώσουν οι εργαζόμενοι ψηλά το κεφάλι και να αγωνιστούν για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, για την υπεράσπιση και επαναφορά των εργατικών κατακτήσεων .
Να αγωνιστούν για την αμφισβήτηση του χρέους και των δεσμών που έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις και η τρόικα , έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πολιτική , που θα εκφράζει τα συμφέροντα των εργαζόμενων και της κοινωνίας.
Σήμερα, το σύνθημα, «η πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία» είναι επίκαιρο και παίρνει πραγματική διάσταση.
Η πρωτομαγιά θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. σαν απεργία.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από το χώρο και τον κλάδο που βρίσκονται, έχουν σήμερα την ίδια μοίρα και θα πρέπει με τη μαζική συμμετοχή τους στα Πρωτομαγιάτικα συλλαλητήρια να δώσουν συνέχεια στον αγώνα για μια άλλη πορεία στην χώρα, χωρίς μνημόνια και επαίσχυντες δανειακές συμβάσεις και να δώσουν απάντηση στις μεθοδεύσεις που θέλουν την 1η Μάη αργία χωρίς κανένα ιστορικό και ταξικό περιεχόμενο.
* O Λευτέρης Τσομπάνογλου είναι μέλος του ΓΣ του ΜΕΤΑ, και μέλος ΔΣΕΚΑ