«Παρόλη την επικοινωνιακή επίθεση που ασκείται από τα “συστημικά” ΜΜΕ, ο κοινωνικός αυτοματισμός φαίνεται να μην αγγίζει τους φοιτητές και τους γονείς τους. Οι κινητοποιήσεις μας αντιμετωπίζονται με κατανόηση σε πάρα πολλές δε περιπτώσεις με ενεργή συμμετοχή και υποστήριξη», σημειώνει μιλώντας στην ιστοσελίδα της apnet.gr το μέλος της ΚΣ της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γιώργος Πετρόπουλος .
«Σε τελική ανάλυση, αυτός που επιδιώκει την αναστολή των εγγραφών ή των εξετάσεων δεν είναι οι εργαζόμενοι αλλά η κυβέρνηση, όχι μόνο για τη χρονική στιγμή που επέλεξε. Θα πρέπει να μας εξηγήσει η κυβέρνηση με πιο τρόπο θα διεξαχθούν οι εξετάσεις και οι εγγραφές σε Πανεπιστήμια στα οποία θα πρέπει να απομακρυνθεί το 60% του προσωπικού τους», τονίζει.
Όπως σημειώνει, σχολιάζοντας τη δημιουργία ενός κοινού απεργιακού μετώπου διαρκείας, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, «Η εμπειρία των τελευταίων μας έχει δείξει, πως απομονωμένες και εν πολλοίς αυτοαναφορικές κινητοποιήσεις οδηγούνται στην ήττα. Τα κοινά προβλήματα μας οδηγούν σε κοινές διαδρομές, συναντιόμαστε εργαζόμενοι από διαφορετικούς τομείς του δημοσίου καταργώντας στην πράξη τα στεγανά του πελατειακού συνδικαλισμού. Επιχειρούμε να συναντηθούμε με την κοινωνία έχοντας όλοι κατανοήσει πως ο στόχος μας είναι η ανατροπή των εφαρμοζόμενων πολιτικών και το πρώτο βήμα της η ανατροπή αυτών που τις εφαρμόζουν».
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
Κύριε Πετρόπουλε, οι διοικητικοί υπάλληλοι των ανωτάτων ιδρυμάτων βρίσκεστε σε κινητοποιήσεις από τις 10/9 και συνεχίζετε, αντιδρώντας στη διαθεσιμότητα 1.765 συναδέλφων σας. Πώς κρίνεται τις διαδικασίες και τα χρονοδιαγράμματα των συναρμόδιων υπουργείων που αναζητούν διευθύνσεις και ονόματα, προκειμένου να θέσουν σε διαθεσιμότητα συναδέλφους σας.
Πρόκειται για διαδικασίες εν πολλοίς προσχηματικές. Καλούνται οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ να προχωρήσουν σε αξιολογήσεις δομών εντός ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων από τις οποίες – όπως έχει προεξοφλήσει το Υπ. Παιδείας – θα πρέπει υποχρεωτικά να προκύψουν πλεονάζουσες οργανικές θέσεις και άρα προσωπικό, που θα ενταχθεί στη διαδικασία “κινητικότητας”.
Προφανώς “αξιολόγηση δομών” στα Πανεπιστήμια το Δεκαπενταύγουστο (14 Αυγούστου εστάλη στο σχετικό έγγραφο στις διοικήσεις των Τριτοβάθμιων ιδρυμάτων) με προαποφασισμένα αποτελέσματα μοιάζει με ανέκδοτο. Επιδίωξη του υπουργείου είναι να αποκτήσει δημοκρατική επίφαση, εμφανίζοντας την πολιτική του ως αποτέλεσμα συναίνεσης και σεβασμού του αυτοδιοίκητου των Ιδρυμάτων.
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν ελλείψεις σε διοικητικό προσωπικό σε ΑΕΙ και ΤΕΙ; Ενδεικτικά, για να πληροφορηθεί ο κόσμος, μπορείτε να μας πείτε σε κάποια Ιδρύματα τι αριθμός υπαλλήλων υπάρχει και τι αριθμό διδασκόντων και διδασκόμενων εξυπηρετεί; Και πώς θα αντιδράσετε στην περίπτωση των απολύσεων;
Αυτή τη στιγμή ο αριθμός των εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες των Τριτοβάθμιων Ιδρυμάτων ανέρχεται σε περίπου 7.500 (μειωμένων σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία κατά 50%) υποστηρίζοντας διοικητικές και ερευνητικές λειτουργίες, που εξυπηρετούν περίπου 600.000 εγγεγραμμένους φοιτητές και περισσότερα από 12.000 μέλη του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού.
Πρόκειται για τη χειρότερη -πιθανόν σε όλη την Ευρώπη – αναλογία διοικητικού προσωπικού/φοιτητών, διδακτικού προσωπικού. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η αναλογία διοικητικών/φοιτητών ανέρχεται, μεσοσταθμικά, στο 1:65 όταν η αντίστοιχη στα Βρετανικά πανεπιστήμια είναι 1:10.
Όπως είναι προφανές, τα Τριτοβάθμια Ιδρύματα λειτουργούν σε συνθήκες διοικητικής ασφυξίας και η οποιαδήποτε επιπλέον αποχώρηση θα οδηγήσει στην αναστολή της λειτουργίας πολλών πανεπιστημίων, πρακτικά θα σημάνει το τέλος της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε. Είμαστε υπόλογοι απέναντι στους φοιτητές, τους γονείς τους, την ελληνική κοινωνία, είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπίσουμε την δημόσια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Μιας και μιλάμε για την Εκπαίδευση, έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο, τον οποίο εκμεταλλεύεται η μνημονιακή κυβέρνηση και δημιουργεί κοινωνικό αυτοματισμό, τι έχετε να πείτε στους φοιτητές και στους γονείς, ειδικά τώρα που είναι περίοδος εγγραφών και εξετάσεων;
Παρόλη την επικοινωνιακή επίθεση που ασκείται από τα “συστημικά” ΜΜΕ, ο κοινωνικός αυτοματισμός φαίνεται να μην αγγίζει τους φοιτητές και τους γονείς τους. Οι κινητοποιήσεις μας αντιμετωπίζονται με κατανόηση σε πάρα πολλές δε περιπτώσεις με ενεργή συμμετοχή και υποστήριξη.
Μετά από τέσσερα χρόνια κοινωνικής καταστροφής μάθαμε όλοι να βλέπουμε τα πρόσωπά μας και τις ζωές μας στα πρόσωπα και τις ζωές όσων αγωνίζονται. Οι φοιτητές και οι γονείς ξέρουν, η ελληνική κοινωνία ξέρει πως το βασικό διακύβευμα είναι η διασφάλιση του κοινωνικού αγαθού της Παιδείας.
Σε τελική ανάλυση, αυτός που επιδιώκει την αναστολή των εγγραφών ή των εξετάσεων δεν είναι οι εργαζόμενοι αλλά η κυβέρνηση, όχι μόνο για τη χρονική στιγμή που επέλεξε. Θα πρέπει να μας εξηγήσει η κυβέρνηση με πιο τρόπο θα διεξαχθούν οι εξετάσεις και οι εγγραφές σε Πανεπιστήμια στα οποία θα πρέπει να απομακρυνθεί το 60% του προσωπικού τους.
Πιστεύετε ότι το μνημονιακό μπλοκ έχει εξαπολύσει επίθεση εναντίον των διοικητικών υπαλλήλων αλλά και γενικότερα κατά των κοινωνικών υπηρεσιών, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια; Και αν ναι, ποιος νομίζετε ότι είναι ο σκοπός της;
Πρόκειται καταρχήν για κοινωνικά αγαθά, μεγάλες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, μέσω των οποίων επιβάλλεται μια στοιχειώδης έστω αναδιανομή του πλούτου. Αυτό που συστηματικά επιχειρείται – με πρόσχημα την κρίση – είναι μια αντιστροφή αυτής της οικονομικής και κοινωνικής συνθήκης. Κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται τόσο με την μείωση της χρηματοδότησης από τους διαθέσιμους πόρους όσο και -κυρίως- με την εκχώρηση των προσοδοφόρων τομέων της Υγείας ή της Παιδείας στον ιδιωτικό τομέα.
Η εμπειρία μας έχει δείξει πως το αποτέλεσμα θα είναι: μεγαλύτερο κόστος με χαμηλότερο επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών. Οι επιπτώσεις για την κοινωνία θα είναι ανυπολόγιστες καθώς θα αποκλειστούν τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα από από τις παρεχόμενες υπηρεσίες, ενώ οι ιδιωτικοποιημένες δομές θα στελεχωθούν από κακοπληρωμένους και ανασφάλιστους εργαζόμενους, έρμαια στα χέρια των κάθε λογής εργολάβων.
Οι καθηγητές, οι εργαζόμενοι στα Ταμεία, στο ΟΑΕΔ κτλ. πραγματοποιούν ήδη απεργιακές κινητοποιήσεις διαρκείας. Πώς συνδέονται τα δικά σας αιτήματα και απεργιακά βήματα με το γενικότερο πλαίσιο κινητοποιήσεων στο δημόσιο τομέα που βρίσκεται σε εξέλιξη;
Η πολιτική στρατηγική του Μνημονίου καθορίζεται από “ανελαστικότητα”. Η πολιτική αυτή πρέπει να εφαρμόζεται χωρίς παρεκκλίσεις απαγορεύοντας επί της ουσίας την κριτική των όρων και των προϋποθέσεών του, απαγορεύοντας πρακτικά την “κινηματική διαπραγμάτευση”. Δεν μπορεί λοιπόν να υπάρξει κλαδική διεκδίκηση και νίκη. Η εμπειρία των τελευταίων μας έχει δείξει, πως απομονωμένες και εν πολλοίς αυτοαναφορικές κινητοποιήσεις οδηγούνται στην ήττα.
Τα κοινά προβλήματα μας οδηγούν σε κοινές διαδρομές, συναντιόμαστε εργαζόμενοι από διαφορετικούς τομείς του δημοσίου καταργώντας στην πράξη τα στεγανά του πελατειακού συνδικαλισμού. Επιχειρούμε να συναντηθούμε με την κοινωνία έχοντας όλοι κατανοήσει πως ο στόχος μας είναι η ανατροπή των εφαρμοζόμενων πολιτικών και το πρώτο βήμα της η ανατροπή αυτών που τις εφαρμόζουν.
