Οι τραπεζίτες από χρόνια διεκδικούν τη διάλυση κάθε μορφής συλλογικών συμβάσεων αρχής γενομένης από την κλαδική. Σήμερα, υπό το καθεστώς του μνημονιακού νομοθετικού πλαισίου και της αντεργατικής πραγματικότητας που επιβάλλει η τρικομματική συγκυβέρνηση και η τρόικα, γίνονται περισσότερο προκλητικοί από ποτέ.
Οι θέσεις που προέβαλαν στις διαπραγματεύσεις με την ΟΤΟΕ, δεν αφορούν μόνο στις μειώσεις μισθών αλλά και στην πλήρη κατάργηση των θεσμικών κατακτήσεων του κλάδου, όπως π.χ. είναι το ωράριο. Επιθυμούν κατά συνέπεια, αυτοί για τους οποίους ο ελληνικός λαός φτύνει αίμα τρία χρόνια τώρα, την πλήρη απορρύθμιση τόσο των αποδοχών μας όσο και των εργασιακών σχέσεων.
Αναλυτικά ζητούν μειώσεις των μισθών από τα κλιμάκια, από το επίδομα πολυετίας (κατεβάζοντας το στο 1,5% ανά τριετία), την κατάργηση του επιδόματος ισολογισμού και τη μεταφορά επιδομάτων (οικογενειακών, βρεφονηπιακών σταθμών, τοκετού) στις επιχειρησιακές συμβάσεις ,ώστε να γίνουν ευκολότερος στόχος ανά τράπεζα με τη σαλαμοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου. Οι μειώσεις αυτές υπερβαίνουν το 20% που ονομαστικά αναφέρεται αφού επίσης απαιτούν την εβδομαδιαία αύξηση των ωρών εργασίας από 37 σε 39 καθώς επίσης και την κατάργηση των επιπλέον ημερών αδείας όταν λαμβάνονται εκτός της καλοκαιρινής περιόδου.
Όλα αυτά μετά τις μειώσεις μισθών κατά 8% που έχουν επιτευχθεί με επιχειρησιακές συμβάσεις ανά τράπεζα και τη συντριβή των μισθών σε ΑΤΕ και Τ.Τ. κατά 30% περίπου μεσοσταθμικά.
Σε θεσμικό επίπεδο εκτός της αύξησης κατά δύο ώρες ζητούν την επέκταση της εργασίας μέχρι τις 6 το απόγευμα, συνεπώς προωθούν την ελαστικοποίηση του ωραρίου και των συναλλαγών. Επίσης, απαιτούν την κατάργηση του τριτοβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου, επιδιώκοντας έτσι την διευκόλυνση απολύσεων.
Η ανάγκη αντιμετώπισης της ολοσχερούς επίθεσης του μαύρου μετώπου συγκυβέρνησης, τρόικας και τραπεζιτών απαιτεί τη μεγαλύτερη συσπείρωση του κλάδου, την αγωνιστική του ετοιμότητα και το συντονισμό με όλους τους κλάδους εργαζομένων που απειλούνται με κατάργηση των περίπου 40 κλαδικών συμβάσεων που είναι ακόμη σε ισχύ. Η ανάπτυξη πολύμορφων δράσεων τόσο για την ενημέρωση της κοινωνίας όσο και για την αποκάλυψη τώρα της ληστρικής πολιτικής των τραπεζών είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία.
Η αφαίμαξη του ελληνικού λαού από την υπερχρέωση νοικοκυριών και επιχειρήσεων από τη μια και από την άλλη η καταλήστευση, κατά πέντε εκατοστιαίες μονάδες, των εργαζομένων φορολογουμένων υποζυγίων, με την αποδοχή από τις τράπεζες των ομολόγων για τη χρηματοδότηση του δημοσίου χρέους δεν μπορεί να μένει αναπάντητη.
Η Ενωτική Ριζοσπαστική Παρέμβαση διατηρεί ως πλαίσιο τις θέσεις της για
• Άρνηση εκ μέρους της ΟΤΟΕ οποιασδήποτε μείωσης των αποδοχών μας
• Διατήρηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου (ωράριο, άδειες, δάνεια)
• Συντονισμό με τους κλάδους που βρίσκονται υπό την απειλή κατάργησης των κλαδικών ρυθμίσεων και που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στις ατομικές συμβάσεις εργασίας
• Την αποκατάσταση κοινωνικών συμμαχιών, ιδιαίτερα με τα λαϊκά νοικοκυριά με τη διατύπωση , επιτέλους, από την Ομοσπονδία θέσης για τη διαγραφή χρεών, την κατάργηση των χαρατσιών και την απαλλαγή από τα αβάστακτα φορολογικά βάρη, αιτίες δημιουργίας της ανθρωπιστικής κρίσης
• Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της χώρας, την ανατροπή της βάρβαρης και αντιλαϊκής τρικομματικής συγκυβέρνησης και την εκδίωξη της τρόικας με ταυτόχρονη κατάργηση των μνημονιακών αντεργατικών νόμων
Η υιοθέτηση των αιτημάτων των τραπεζιτών θα διαλύσει κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος και θα εξαφανίσει τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση καθώς και την ΟΤΟΕ.
Εδώ, οφείλουμε και πρέπει να ασκήσουμε κριτικό έλεγχο στην πλειοψηφία της ΟΤΟΕ, ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-εργοδοτικών που δεν διακρίνονται πια οι διαφορές τους. Αγνόησαν τις προτάσεις μας για σύγκλιση των οργάνων για την οργανωτική προετοιμασία και επιτυχία της πανεργατικής απεργίας ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ της 20ης Φλεβάρη που είχε σαν κύριο θέμα την προάσπιση των κλαδικών συμβάσεων!!! Αρνούνται, επίμονα, το συντονισμό με άλλους κλάδους, παραπέμποντας μας στη ΓΣΕΕ που αυτή με τη σειρά της αδρανεί. Έτσι λειτουργούν εκτονωτικά στα σχέδια της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Παραβιάζουν συστηματικά το καταστατικό της ΟΤΟΕ συγκαλώντας τα όργανα όποτε τους καπνίσει. Αναθέτουν ρόλο Γραμματέα Τύπου σε μη εκλεγμένο (!!!) στο Γ.Σ. (Δ. Φωτόπουλος), που κάνει δημόσια λόγο για προστασία των βασικών εισοδηματικών παροχών των τραπεζοϋπαλλήλων… Ελέγχονται ακόμη για το τραγικό Δελτίο Τύπου της 25/2 που «απορρίπτει» μεν τις θέσεις των τραπεζιτών χωρίς όμως να διακοινώνει στους συναδέλφους το πλαίσιο διαπραγμάτευσης.
Ίσως έτσι εξηγείται ο αποκλεισμός μας από το προεδρείο της ΟΤΟΕ και τη διαπραγματευτική ομάδα, που αποτελείτο από 13 συναδέλφους και προφανώς θα ενοχλούσε η παρουσία των συνδικαλιστών της Ενωτικής Ριζοσπαστικής Παρέμβασης.
Το κερασάκι στην τούρτα, δυστυχώς, βάζει το ΠΑΜΕ που αρνήθηκε με τη σειρά του τη συνυπογραφή αιτήματος για σύγκλιση της Εκτελεστικής Γραμματείας, εν όψει της απεργίας της 20/2. Τα μεγάλα ερωτηματικά όμως δημιουργούνται σε ανακοίνωση της 26/2 από τις παρατάξεις του σε ALPHA BANK και Εμπορική που καταγγέλλουν «παζάρεμα της πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ για μειώσεις μισθών και κατάργησης δικαιωμάτων». Αν το ήξεραν από πριν γιατί συμμετέχουν στη διαπραγματευτική ομάδα; Αν το έμαθαν εκ των υστέρων προτίθενται να αποχωρήσουν από αυτή;
27-2-2013
