Βρυξέλλες.
Ολοκλήρωσαν, ουσιαστικά, χθες, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, σε μια «κλειστή» συνεδρίαση του Eurogroup, τη σύνταξη, μεταξύ άλλων, του κειμένου με όλα τα ειδικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης των χωρών των οποίων οι οικονομίες κινδυνεύουν από τις πολλαπλές μορφές κρίσης, ο οποίος θ’ αρχίσει να λειτουργεί από τα μέσα του 2013. Το κείμενο αυτό θα πρέπει τώρα να εγκρίνουν επίσημα οι 27 ηγέτες στο τακτικό εαρινό ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής την προσεχή Πέμπτη – Παρασκευή (24-25 Μαρτίου).
Το άμεσα ενδιαφέρον σημείο για την Ελλάδα του κειμένου αυτού, όπως μας εξήγησαν καλά πληροφορημένες πηγές της Κομισιόν, είναι η ανάλυση της βιωσιμότητας – διατηρησιμότητας του δημοσιονομικού χρέους μιας χώρας που θα απευθύνεται -από τα μέσα του 2013- σ’ αυτόν τον Μηχανισμό (Ταμείο) ζητώντας χρηματοδοτική – δανειακή στήριξη.
Έτσι, ύστερα από σχετική ανάλυση της Κομισιόν και του Eurogroup – Ecofin για το αν και κατά πόσον το χρέος της είναι βιώσιμο – διατηρήσιμο, θα αποφασίζεται η δανειοδότησή της. Αν δεν είναι διατηρήσιμο, τότε θ’ αποφασίζεται η αναδιάρθρωση του χρέους αυτής της χώρας, χωρίς όμως να υπάρχει σ’ αυτό δεσμευτική αναφορά πως η αναδιάρθρωση σημαίνει αναγκαστικά και «κούρεμα» του χρέους (haircut). Θα πρόκειται κάθε φορά για μια ad hoc απόφαση, αναλόγως των ειδικών συνθηκών του ύψους και της δομής του χρέους κάθε αιτούμενης χώρας.
Έτσι, αν η Ελλάδα φθάσει μέχρι τον Ιούνιο του 2013 σ’ αυτόν τον νέο, μόνιμο μηχανισμό, διότι δεν θα μπορεί να βγει στις αγορές νωρίτερα, παρά τα όσα περί του αντιθέτου διαλαλεί urbi et orbi ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, σ’ αυτή την περίπτωση θα τεθεί υπό νέα μελέτη το τότε χρέος της και, αν είναι διατηρήσιμο, θα της δοθεί πρόσθετη δανειακή στήριξη. Αν όχι, τότε θα αποφασιστεί η αναδιάρθρωση του χρέους της, όχι αναγκαστικά με «κούρεμα», διότι τα περισσότερα ομόλογά της τα διαθέτουν οι δικές της τράπεζες και ένα «κούρεμα» θα ήταν καταστροφικό γι’ αυτές.
Προϋποτίθεται, λένε οι ίδιες πηγές, ότι η χώρα που απευθύνεται στον Μόνιμο Μηχανισμό θα έχει την… τιμή να δεχθεί μια σειρά από σκληρότατους όρους αποπληρωμής του δανείου της, που θα καταγράφονται σ’ ένα Μνημόνιο.
Εκτός του Μόνιμου Μηχανισμού, στη χθεσινή σύνταξη της λειτουργίας του οποίου οι περισσότερες αναφορές επικεντρώθηκαν στην Ιρλανδία και το πρόβλημά της, το χθεσινό Eurogroup κατοχύρωσε και τις αποφάσεις του έκτακτου ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής για την Ελλάδα (11 Μαρτίου). Με άλλα λόγια Πέμπτη – Παρασκευή οι 27 ηγέτες της Ένωσης θα εγκρίνουν και τυπικά την επιμήκυνση κατά 7,5 χρόνια του χρόνου αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ που συνεχίζει να λαμβάνει η Ελλάδα, η κυβέρνηση της οποίας είχε ζητήσει διπλάσιο, περίπου, χρόνο απ’ όσο της έδωσαν τελικά, καθώς και τη μείωση κατά μια ποσοστιαία μονάδα (1%) του επιτοκίου δανεισμού της (100 μονάδες βάσης επί το τεχνικότερον), ενώ η ίδια είχε ζητήσει το διπλάσιο, δηλαδή 200 μονάδες βάσης ή 2% και όχι 1% που πήρε στο τέλος και πανηγύριζαν ανακουφισμένοι οι κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.
Στο ίδιο πακέτο, του οποίου το περιεχόμενο σταθεροποιήθηκε χθες και πάει έτσι για έγκριση στο Συμβούλιο Κορυφής, η Ελλάδα αναγνωρίζεται πως, αν υπάρξει ανάγκη, θα έχει το δικαίωμα να προσφύγει για πρόσθετο δανεισμό, πέραν των 110 δισ. ευρώ, και στον ισχύοντα σήμερα προσωρινό Μηχανισμό Στήριξης που λειτουργεί μετά τη σχετική απόφαση του Μαΐου του 2010.
Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα μπορεί να ζητήσει πρόσθετη δανειακή βοήθεια για την αγορά ομολόγων της από την πρωτογενή αγορά, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα δεχθεί νέους, επαχθέστερους όρους λειτουργίας της οικονομίας της (νέα λιτότητα), οι οποίοι, ασφαλώς, θα έχουν και νέες αρνητικές επιπτώσεις σε όλους τους εξω-οικονομικούς τομείς, όπως είναι το ασφαλιστικό, το μισθολογικό, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, το συνταξιοδοτικό κ.λπ.
Με άλλα λόγια η δυνητική υπαγωγή της χώρας μας και στον προσωρινό μηχανισμό (ταμείο) χρηματοπιστωτικής στήριξης αποφασίσθηκε διότι, παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, οι κοινοτικοί εταίροι μας βλέπουν ότι είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον να βγει η Ελλάδα από την επιτήρηση και να στραφεί με επιτυχία, μόνη της, στις αγορές.
Η απόφαση των “17” για τη δυνατότητα υπαγωγής της και στον προσωρινό μηχανισμό συνιστά ένα διακριτικό αλλά σαφές μήνυμα -έλεγαν οι ίδιες κοινοτικές πηγές- ότι οι πιθανότητες να τα βγάλει πέρα μόνη της μέχρι τα μέσα του 2013 συνιστά μάλλον ένα απατηλό όνειρο.
Τέλος, φαίνεται πως οι “17” έχουν βρει έναν τρόπο να παρακάμψουν την άρνηση της Ιρλανδίας να αυξήσει τη φορολογία των επιχειρήσεών της προκειμένου να ενταχθεί κι αυτή σ’ ένα μνημονιακό πρόγραμμα όπως η Ελλάδα, ενώ η παραίτηση της κυβέρνησης της Πορτογαλίας σημαίνει πως στο Συμβούλιο Κορυφής θα εκπροσωπηθεί από έναν πρωθυπουργό χωρίς εκλογική νομιμοποίηση, πράγμα που θα οδηγήσει αναγκαστικά στην υπαγωγή αυτής της χώρας σε έναν ανάλογο προς τον ελληνικό Μηχανισμό Στήριξης της οικονομίας της.
Αναδημοσίευση απο την ΑΥΓΗ, 22-3-2011
